ŞİİR ÇEVİRİLERİ

 

Yaşamak için ne lazım

gözlerin açılır kuyumcular çarşısı kapanır…

tek gecede toplanan misafir
çarşafı gibi seriliyim hayata
bilinmezliğe gerili
okları çekindiren

suları seyrederim ağrıları geçer
su ağırlığı bana durgun su
sağırlığı çöker

sorarım rüzgardan başka
kim kaldırır yaprak ölüsünü
ölse bile nasıl defnedilir
insanın defne kalbinin gürültüsü

hayat aslında düz bir çizgidir
yaşadıkça eğrilir
bu koca karanlık gaz lambasıyla
daha ne kadar dertleşir

kıvılcım vereceği günü bekler demir filizi
uysallaşmaz tenimdeki emir kipi
içimde yuvarlanan kirpi

bir silah gibi sesim kurcalanır
yanlışlıkla patlamam
ip sallarlar da çocukluğuma atlamam
çocukluğum bir boya sandığı mücevher değil

kurumuş çamaşırım
kuru ayazları gövdesinde sakinleştiren
kalbim uzun
yıkıma programlarında
ve sıkılmış hayatta

bana yağmur lazım bana börülce 
bana bir yaprağın kökteki gürültüsü
düşünce
bana bir çimenin rüzgarda
başını eğmeyen görüntüsü

bana bir çift söz ama tamlama
birbirinden ayrılmama

bana bir kadeh eski rakı
bir neşet ertaş türküsü

 

What I need to live

jewelers bazaar opens your eyes closed ...

collected overnight guests only
life like linen claim alone
unknown retardation
drawing arrows

I watch the waters through pain
to me the weight of the water stagnant water
deafness crashes

I ask the wind to another
removes the dead body who leaves
even though he dies how he was buried in
Daphne noise of the human heart

in fact life is a straight line
curve exists
the big dark gas lamp
tells you how much more trouble

iron ore waits for the day will spark
my skin is not soft-headed imperative
rolling inside the hedgehog

my voice is mixed as a weapon
accidental explosion
childhood or skip rope shake
childhood is not a paint box jewelry

dried laundry
calming the body of dry cold
my heart is long
destruction programs
and bored in life

I need rain to me black-eyed peas
the underlying noise of a leaf to me
thought
to me the grass in the wind
do not bow his head image

but to me a couple of short phrases
stick together

the old me a glass of raki
Neset Ertas from a folk song

Mustafa Ergin Kılıç
(Translated by Koray Feyiz)

 

---

 

Ağıt festivali

acının yaşına gittim fosilden
toprakla haşir neşir olmayı öğrendim ölülerden

ben karardım yağdı yağmur
geldi geldi öptü

ayrı ağladım her omuzda
her yanağa farklı damladım

hayatın sağlamasını yaptım
hep bir fazla çıktı
ben

bitmedi mürekkep bitmedi
duvar kağıtlarını uzattı
ses bastıramadığı ağıtları

parlaklığına ağladı cıva
kendine ağırlığına
sağırlığına çinko

hepsi hepsi bu
ıskonto istedim ömrüme tanrım
uyuşturmak için kalbime ispirto

çünkü kaldırmıştı kabuğunu
yer
yara

 

Lament festival

the pain I went to the age of fossils
I learned to be cheek by jowl with soil from the dead

I've been black rain fell
kissed the rain has come

I cried each shoulder separately
each one different from one cheek to fall

checked the accuracy of life
was always more than one
I

ink is not over not over
ink held out the wallpapers
mourning of the superiority shown by the ink volume

cried the brightness of mercury
self weight
zinc of deafness

all of that is all
I wanted to discount my life my god
alcohol to numb my heart

because it lifted the shell
in
the wound

Mustafa Ergin Kılıç
(Translated by Koray Feyiz)